Spis treści
Wstęp
PYTANIA O TOŻSAMOŚĆ ARCHEOLOGII
- Archeologia przedmiotów, czy archeologia idei?
- Archeologia jako najstarsza historia, czy antropologia pradziejów?
- Archeologia – historia – antropologia: wspólnota interpretacyjna
- Arché jako podłoże kulturowe poprzedzające i warunkujące historię
- Ukierunkowanie badań archeologii pod kątem tożsamości i inności
JĘZYKOWA NATURA PRZESZŁOŚCI
- Źródła archeologiczne: artefakty, czy językowe o nich wypowiedzi?
- Estetyzacja archeologii a myślenie obrazowe
PARADYGMAT PRODUKCYJNY W ARCHEOLOGII I JEGO KONSEKWENCJE EKSPANSJONISTYCZNE
- Przeszłość jako przedstawienie
- Projekt technologizacji świata w archeologicznej koncepcji dziejów
- Heideggerowska koncepcja instrumentalizacji świata i jej związek z ideą postępu
- „Paradygmat produkcyjny” a działanie komunikacyjne
WYTWARZANIE W SPOŁECZEŃSTWACH ARCHAICZNYCH JAKO DZIAŁANIE KOMUNIKACYJNE
- Człowiek i świat – razem. Współdziałanie człowieka i natury
- Świadomość siebie
- Odróżnianie. Ku „mimetycznej rywalizacji”
- Antropomorfizacja natury i równoczesna z nią reifikacja kultury jako oswajanie świata
- Oswajanie świata, jego ujarzmianie i panowanie nad nim
LĘK PRZED ŚWIATEM
- Eskapizm dziejowy jako wyraz pesymizmu i poczucia niepewności
- Heideggera próba powrotu do „rajskiego ogrodu” presokratyków
DĄŻENIE DO OGÓLNOLUDZKIEJ HARMONII
- Heraklita koncepcja współistnienia przeciwieństw jako źródło hybrydyzacji
- Hybris i eunomia – dwujednia wyobrażeń
- Hybrydyzacja jako twórczy aspekt lokalności
- Uniwersalizacja lokalności jako efekt odwracania porządku
- Estetyzacja porządku społecznego, czyli próba humanizacji przemocy
- Przekształcanie orientacji badawczych w archeologii jako wyraz procesu humanizacji świata
ZAKOŃCZENIE
SUMMARY
BIBLIOGRAFIA
