Milicz. Atlas historyczny miast polskich

Milicz, dziś niewielkie miasteczko (niecałe 12 tys. mieszkańców), we wczesnym średniowieczu był grodowym ośrodkiem administracyjno-gospodarczym niedużego, intensywnie zalesionego terytorium na pograniczu Śląska i Wielkopolski. Położony przy przeprawie przez rzekę Barycz, był także ważnym punktem tranzytowym i postojowym na dalekiej drodze, prowadzącej z południa, z Czech, przez Wrocław na północ do Kalisza, Gniezna i dalej, nad Bałtyk. Dopiero w późniejszym okresie, od około połowy XIII w., inny szlak drogowy z Wrocławia na północ, przez Oleśnicę, zyskał większe znaczenie. Przejście doliny Baryczy w Miliczu stało się wówczas jakby odnogą tego szlaku, która nadal stanowiła najdogodniejsze połączenie w kierunku na Gniezno. Kluczowe położenie Milicza z jednej strony oddziaływało na aktywizację jego zaplecza gospodarczego, z drugiej - wpływało na rozwój tego ośrodka.

Rafał Eysymontt-Wprowadzenie
Marta Młynarska-Kaletynowa-Położenie
Justyna Kolenda-Przeszłość wczesnośredniowieczna
Marta Młynarska-Kaletynowa-Terytorium milickie
Aleksander Paroń-Dynamika rozwoju ośrodka w średniowieczu
Rafał Eysymontt-Milicz w okresie późnośredniowiecznym i nowożytnym
Rafał Eysymontt, Łukasz Krzywka-Pożary i odbudowa miasta w wieku XIX
Rafał Eysymontt-Miasto w okresie międzywojennym i powojennym
Małgorzata Chorowska-Zamek w Miliczu - siedziba biskupa, księcia, rycerza
Bibliografia
Rafał Eysymontt-Mapy, plany i ilustracje