Opis
Druga połowa XIV w. krajach Europy Środkowej to czas wielkich zmian w rozwoju gospodarczym oraz w sferze społecznej i kulturalnej. Ówczesne Królestwa: Polski, Czech oraz Węgier zaczęły niwelować dystans dzielący je od krajów Europy Zachodniej, Nie powinno zatem dziwić, że właśnie na 3 i 4 ćw. XIV w. datuje się pierwsze informacje o zastosowaniu broni palnej w Europie Środkowej. Nowy oręż trafił na podatny grunt i w krótkim czasie zajął ważne miejsce w ówczesnej wojskowości, inicjując szereg zmian nie tylko w wytwórczości zbrojeniowej, ale także w strategii i taktyce oraz w architekturze.
Ten najstarszy okres rozwoju środkowoeuropejskiej broni palnej nie był dotychczas przedmiotem studiów, które obejmowałyby tak szerokie terytorium. Wyniki badań, uzyskanych na podstawie analizy niemal 200 okazów broni palnej oraz około 1500 pocisków, uzupełnione o przekazy pisane i źródła ikonograficzne pozwalają na szczegółowe rozpoznanie początków broni ogniowej w tej części Europy.
Spis treści
I. Wstęp
I.1 Charakterystyka podstawy źródłowej
I.2 Stan badań nad późnośredniowieczną bronią palną w Europie Środkowej
II. Analiza materiału zabytkowego
II.1 Ręczna broń palna – od piszczeli do rusznicy
II.2 Artyleria
II.3 Amunicja
II.4 Znaki na broni palnej i amunicji
III. Charakterystyka i bojowe zastosowanie średniowiecznej broni palnej
III.1 Skuteczność, celność i zasięg średniowiecznej broni palnej
III.2 Broń palna i jej wpływ na taktykę w średniowieczu
III.3 Broń palna w oblężeniach i obronie obiektów umocnionych
IV. Techniki produkcji średniowiecznej broni ogniowej i amunicji
IV.1 Odlewnictwo
IV.2 Kowalstwo
IV.3 Awaryjność średniowiecznej broni palnej i jej przyczyny
IV.4 Wytwórczość amunicji
V. Podsumowanie
VI. Bibliografia
VII. Tablice
Indeks nazw osobowych i miejscowości
Streszczenie
Płyta CD
Katalog
1 – Lufy broni palnej
2 – Pociski ręcznej broni palnej
3 – Pociski artyleryjskie
Mapy
Broń palna w Europie Środkowej w XIV-XV w
